Realizacja komunikacji światłowodowej opiera się na zasadzie całkowitego odbicia światła.
Gdy światło rozprzestrzenia się do środka włókna optycznego, współczynnik załamania n1 rdzenia włókna jest wyższy niż płaszcza n2, a strata rdzenia jest niższa niż płaszcza, tak że światło ulegnie całkowitemu odbiciu, a jego energia świetlna jest głównie przesyłana w rdzeniu. Ze względu na kolejne całkowite odbicia światło może być przesyłane z jednego końca do drugiego.
Podział ze względu na tryb transmisji: jednomodowy i wielomodowy.
Światło jednomodowe charakteryzuje się małą średnicą rdzenia i może przesyłać tylko fale świetlne jednego modu.
Światłowód wielomodowy charakteryzuje się dużą średnicą rdzenia i może przesyłać fale świetlne w wielu trybach.
Możemy również odróżnić światłowód jednomodowy od światłowodu wielomodowego na podstawie koloru jego wyglądu.
Większość światłowodów jednomodowych ma żółtą osłonę i niebieskie złącze, a rdzeń kabla ma 9,0 μm. Istnieją dwie centralne długości fal światłowodu jednomodowego: 1310 nm i 1550 nm. 1310 nm jest zazwyczaj używane do transmisji na krótkie, średnie lub długie odległości, a 1550 nm jest używane do transmisji na duże i bardzo duże odległości. Odległość transmisji zależy od mocy transmisji modułu optycznego. Odległość transmisji portu jednomodowego 1310 nm wynosi 10 km, 30 km, 40 km itd., a odległość transmisji portu jednomodowego 1550 nm wynosi 40 km, 70 km, 100 km itd.
Włókna optyczne wielomodowe to głównie pomarańczowo-szare płaszcze z czarnymi/beżowymi złączami, rdzeniami 50,0 μm i 62,5 μm. Środkowa długość fali włókna wielomodowego wynosi zazwyczaj 850 nm. Odległość transmisji włókna wielomodowego jest stosunkowo krótka, zazwyczaj w granicach 500 m.
Czas publikacji: 17-02-2023